شهيد محراب آیت الله سید محمد علی قاضی طباطبائی ( ۱۲۹۱ - ۱۳۵۸ ) از علمای پرورش یافته در حوزه های علمیه ی نجف و قم ، و از شاگردان برجسته ي بسياري از بزرگان ، از جمله آيت الله شيخ محمد حسين كاشف الغطاء رحمه الله و امام خميني رحمه الله ، و صاحب تأليفاتي ارزشمند است.

آيت الله شهيد سيد محمد علي قاضي طباطبايي در كنار امام خميني

چنان كه از سخنان خود او برمي آيد ، يكي از مهم ترين دغدغه هاي وي مسائل اعتقادي ، به ویژه مباحث امامت - و از جمله « علم امام » - بوده است.

از این شهید بزرگوار ، دو اثر درباره ي علم امام به جاي مانده :

يكي : رساله اي در دلالت آيه ي تطهير بر علم گسترده ي پيامبر و امام،

و ديگري : مقدمه اي بر كتاب علم الامام.

در اثر نخست ، مؤلف شهيد با اشاره به جايگاه مسئله ي امامت ، برداشتي خاص از « آيه ي تطهير » به دست داده است. بر اساس اين برداشت ، هم پاكيزگي اهل بيت عليهم السلام از ناپاكي هاي ( أرجاس ) ظاهري به اثبات مي رسد و هم بري بودن آنان از أرجاس باطني ، از جمله « جهل » به معنای عام آن ، از اين رو ، يكي از مدلول هاي آيه ي تطهير آگاهي كامل اهل بيت عليهم السلام از همه چيز عالَم خواهد بود. اصل اين رساله را در دو آدرس زير مي توانيد بيابيد:

۱- سي رساله ، به كوشش رضا استادي ، قم : دفتر انتشارات اسلامي ، ۱۳۷۳ .

۲- علم امام (مجموعه ي مقالات)، به كوشش محمد حسن نادم ، قم : دانشگاه اديان و مذاهب ، ۱۳۸۸

اما غير از معرفي اين اثر نفيس و مؤلف دانشمند آن ، هدف مهم تر بيان صورت منطقي استدلال ايشان است كه تا كنون در هيچ كتاب و رساله ي ديگري به آن برخورد نكرده بودم ، در واقع اين برداشت از آيه ي تطهير ظاهرا از متفردات اين عالم بزرگوار است. صورت برهان بطور خلاصه چنين است :

صغري : الجهلُ رجسٌ،

كبري : و كلُّ رجس فهو منفيٌّ عن أهل البيت عليهم السلام،

نتيجه : فالجهلُ منفيٌّ عنهم عليهم السلام.